Γερμανικές αποζημιώσεις για το Δίστομο μέσω Ιταλίας!

28 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΞΟΥΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ

ΒΟΝΗ
Του ΑΝΤΩΝΗ ΒΕΗ
Σε τρίτη και τελευταία βαθμίδα το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας στη Ρώμη (αντίστοιχο του Αρείου Πάγου) εξέδωσε χθες (4-6-08) την απόφασή του στην υπόθεση αποζημιώσεως των θυμάτων της σφαγής, που είχαν διαπράξει γερμανικά στρατεύματα κατοχής στο Δίστομο στις 10 Ιουνίου 1944.
Υστερα από δικαστικό μαραθώνιο 13 ετών, ο αείμνηστος δικηγόρος Γιάννης Σταμούλης δικαιώνεται, αφού το Δικαστήριο κηρύσσει εκτελεστή την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που είχε επικυρωθεί από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Ετσι, τα θύματα θα εισπράξουν αποζημιώσεις της τάξεως των 28 εκατομμυρίων ευρώ από κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του Γερμανικού Δημοσίου στο Como της Ιταλίας, αν η γερμανική κυβέρνηση δεν συμμορφωθεί τελικά με την απόφαση.

Γ. Σταμούλης: δικαιώνεται έστω και μετά θάνατον
«Δύσκολη υπόσχεση δώσατε, κύριε Σταμούλη», είχε πει πρόπερσι στις εκδηλώσεις μνήμης στο Δίστομο ο πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα. Ο αείμνηστος δικηγόρος ανακοίνωνε εκείνο το βράδυ στους Διστομίτες, ότι θα ζητούσε την εκτέλεση της γνωστής απόφασης στην Ιταλία. Πρωτοδικείο και Εφετείο στη Φλωρεντία κήρυξαν εκτελεστή την απόφαση στην Ιταλία. Και ο Γιόαχιμ Λάου, δικηγόρος Φλωρεντίας, τη συνδρομή και συνεργασία του οποίου είχε ζητήσει ο Γ. Σταμούλης, προχώρησε σε κατάσχεση ακινήτων του Γερμανικού Δημοσίου μεγάλης αξίας στην Ιταλία.

Το Γερμανικό Δημόσιο, όμως, συνέχισε στο Ανώτατο Δικαστήριο στη Ρώμη με το επιχείρημα της ετεροδικίας, που μάταια είχε επικαλεσθεί και στον Αρειο Πάγο. Αν και μόνη προϋπόθεση για την αναγνώριση της εκτελεστότητας της ελληνικής απόφασης στην Ιταλία ήταν να έχει καταστεί εκτελεστή στην Ελλάδα και ως εκ τούτου η διαδικασία ήταν τυπική, το Γερμανικό Δημόσιο αντί ουσιαστικής νομικής επιχειρηματολογίας επικαλέσθηκε και στην Ιταλία σε όλες τις βαθμίδες το προνόμιο της ετεροδικίας.Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας σε παρόμοιες υποθέσεις δεν είχε δεχθεί ετεροδικία του Γερμανικού Δημοσίου για εγκλήματα του ναζισμού και, δεύτερον, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας είχε κηρύξει αντισυνταγματική διάταξη, αντίστοιχη εκείνης του ελληνικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (§ 923), που ζητά προηγούμενη άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης για αναγκαστική εκτέλεση κατά αλλοδαπού Δημοσίου και την οποία υπό την πίεση των γερμανικών κυβερνήσεων καμία ελληνική κυβέρνηση ώς τώρα δεν είχε τολμήσει να δώσει.

Στην απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο αναφέρει στο σκεπτικό του ότι, με δεδομένη την εκτελεστότητα της απόφασης στην Ελλάδα, όλα τα δικαστήρια σε κάθε χώρα της Ε.Ε. έχουν υποχρέωση να διατάξουν την εκτέλεση της απόφασης.Και το επιχείρημα του Γερμανικού Δημοσίου ότι δεν μπορεί να εκτελεσθεί η απόφαση σε άλλη χώρα, αφού η ελληνική κυβέρνηση δεν επέτρεψε την εκτέλεσή της στην ίδια την Ελλάδα, απέρριψε το δικαστήριο, επειδή, ως μη νομικό επιχείρημα, πέφτει στο κενό.
Πηγή: www.enet.gr