Η Αφροδίτη Παπαθανάση στη Βουλή για την ιδιωτική ασφάλιση

Αθήνα 23 Ιουλίου 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Βουλευτής Ν. Φωκίδας κα Αφροδίτη Παπαθανάση ήταν η εισηγήτρια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ολομέλεια της Βουλής στις 22 Ιουλίου 2010 στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών: «Εποπτεία ιδιωτικής ασφάλισης, σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου ιδιωτικής ασφάλισης ζωής, οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και άλλες διατάξεις».
(Το παρακάτω κείμενο περιλαμβάνει το Γ’ κομμάτι της ομιλίας
κατά τη διάρκεια της απογευματινής συνεδρίασης)

«…Τα δύο θέματα που ρυθμίζουμε σήμερα - και το θέμα της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και το θέμα των χρεών των νοσοκομείων - προέρχονται από ευθύνες και παραλείψεις της ίδιας της πολιτείας και αυτές οι ευθύνες και οι παραλείψεις έχουν ονοματεπώνυμο, δεν είναι κάτι το οποίο γενικώς πλανάται στον αέρα. Υπήρξαν και υπάρχουν συγκεκριμένοι πρώην Υπουργοί που ρύθμισαν αυτά τα πράγματα.
Ο κ. Σαχινίδης είπε νωρίτερα ότι σε σχέση με τη διαδικασία της ΑΣΠΙΣ υπήρχε μία χαοτική κατάσταση. Υπήρχε ένας νόμος, υπήρχε ένας επόπτης χαρτοφυλακίου ζωής που είχε αναλάβει τα καθήκοντά του μετά από απόφαση Υπουργού Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να εκτελέσει τα καθήκοντά του και μέχρι σήμερα δεν έχει πει τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αποτίμηση της ζημιάς. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανείς; Γι’ αυτό δεν θα πει ποτέ κανείς τίποτα;
Η ίδια διαδικασία υπήρξε και με το θέμα των νοσοκομείων. Δεν κατάλαβε ποτέ κανείς στην προηγούμενη κυβέρνηση, το 2007, το 2008, πού οδηγείται η κατάσταση;
Νομίζω ότι η υποκρισία περισσεύει. Οι ώρες είναι διαφορετικές. Δεν είναι κανείς χαρούμενος να έρχεται να ρυθμίζει τέτοιες καταστάσεις, όμως πρέπει να αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη και αυτή συνοψίζεται στο ότι ούτε τον κόσμο της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ μπορούμε να αφήσουμε ακάλυπτο, ούτε όμως μπορούμε να έχουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας υπό καθεστώς ομηρίας οδηγώντας τον κόσμο σε ιδιωτικά θεραπευτήρια…»

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στη συζήτηση των άρθρων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Θα ήθελα να ξεκινήσω από τα άρθρα 24 και 27 για τα οποία έγινε πολύς λόγος στη συζήτηση επί της αρχής.
Υπήρξαν εντάσεις στην Αίθουσα όσον αφορά αυτές τις δύο ρυθμίσεις. Πριν ξεκινήσουμε πρέπει να πούμε για ποια χρέη μιλάμε. Όπως είπε και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Χρήστος Παπουτσής πρέπει να δούμε ποιο είναι το κόστος διευθέτησης αυτών των χρεών για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Πρέπει να δούμε τι δεν λειτούργησε τα προηγούμενα χρόνια και φτάσαμε σ’ αυτή την κατάσταση.
Βλέπουμε ότι από το 1997 μέχρι σήμερα επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία, όλη αυτή η στρέβλωση. Ουσιαστικά πρέπει να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε σ’ αυτή την Αίθουσα ότι πρέπει να προχωρήσουμε στην εξυγίανση του συστήματος.
Ξεκινώντας από το άρθρο 24 πρέπει να πούμε ότι η έλλειψη νομικής βάσης, δηλαδή ότι δεν υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια το προεδρικό διάταγμα που θα προέβλεπε τι συμβαίνει με τα ορθοπεδικά υλικά έχει δημιουργήσει όλη αυτή τη στρέβλωση στο θέμα των κοστολογήσεων που αφορούν τα ασφαλιστικά ταμεία και μάλιστα του ΟΠΑΔ. Με το άρθρο 24 καλούμαστε να διορθώσουμε τη στρέβλωση αυτή.
Όσον αφορά στο άρθρο 27 εδώ ερχόμαστε να καλύψουμε οφειλές από το 2005 από την επομένη δηλαδή της ρύθμισης της Νέας Δημοκρατίας μέχρι τις 30-12-2009.
Οι οφειλές των ετών 2007 και 2008 μέχρι 200.000 ευρώ ανά προμηθευτή εξοφλούνται με μετρητά και αυτό γίνεται για να βοηθηθούν οι μικρές επιχειρήσεις.
Δεύτερον, εξοφλούνται με ομόλογα οι λοιπές υποχρεώσεις του 2007 και του 2008 ύψους 1.100.000.000 ευρώ και 2.000.000.000 ευρώ αντίστοιχα και όλες οι υποχρεώσεις του 2009 ύψους περίπου 2.000.000.000 ευρώ και αυτό γίνεται με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Τι ρυθμίζουμε εδώ ακριβώς και πώς γίνεται η διαδικασία; Υπάρχει μια γενική ρύθμιση και όχι η κάθε πληρωμή ξεχωριστά. Δεν ρυθμίζουμε την κάθε πληρωμή. Υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο το οποίο βάζει τους κανόνες της ρύθμισης, αλλά είναι αυτονόητο ότι στην ώρα της πληρωμής, της ρύθμισης του κάθε τιμολογίου, θα υπάρξει ο έλεγχος των Παρέδρων και του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Όποια αισχροκέρδεια και όποια υπερτιμολόγηση υπάρχει, όπως έχει ειπωθεί και από την κυρία Υπουργό, βρίσκεται κάτω από το συντονισμένο έλεγχο του ΣΔΟΕ.
Ας περάσουμε τώρα στα άρθρα 1 έως 29 του νομοσχεδίου.
Στο Κεφάλαιο Α΄ και συγκεκριμένα στο άρθρο 1 καταργείται η Εποπτική Αρχή, η ΕΠΕΙΑ και όλες οι αρμοδιότητές της μεταφέρονται εφεξής στην Τράπεζα της Ελλάδος, με την πρόβλεψη ότι η αρμοδιότητα αυτή ασκείται με πράξη του Διοικητή ή εξουσιοδοτημένου από αυτόν οργάνου.
Ρυθμίζονται ακόμη τα ζητήματα του προσωπικού και της περιουσίας της καταργούμενης Αρχής.
Η διαδικασία αυτή γίνεται πρώτον, για τον καλύτερο συντονισμό της διαδικασίας της εποπτείας τραπεζών και ασφαλιστικών εταιριών λόγω του ενιαίου διοικητικού κέντρου και δεύτερον, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του συστημικού κινδύνου στο βαθμό όπου υπάρχει διάχυση πληροφόρησης μεταξύ των οργάνων εποπτείας και τραπεζών και οργάνων ασφαλιστικών εταιρειών.
Στο άρθρο 2 με τις προσθήκες και αναδιατυπώσεις που κατέθεσε ο κύριος Υπουργός βελτιώνεται κατά πολύ η όλη ρύθμιση, η οποία προβλέπει τη διευθέτηση των εκκρεμών υποθέσεων που έχουν προκύψει από την πρόσφατη ανάκληση της λειτουργίας των ασφαλιστικών εταιρειών. Με το άρθρο αυτό προβλέπεται η κατάργηση των διατάξεων που πέρασε η προηγούμενη κυβέρνηση με σχετικό νόμο, διατάξεις οι οποίες κρίθηκαν μερικώς ότι αντιβαίνουν στην Κοινοτική Νομοθεσία σε ό,τι αφορά στις κρατικές ενισχύσεις.
Ο καθορισμός συγκεκριμένης διαδικασίας μετάβασης του χαρτοφυλακίου εν ζωή σε ανάδοχο ασφαλιστική εταιρεία ή κοινοπραξία ασφαλιστικών εταιρειών περιλαμβάνει κίνητρα για την επίτευξη ή μεταβίβαση του κεφαλαίου.
Προβλέπεται, επίσης, λεπτομερής διαδικασία στον τρόπο μεταβίβασης ή εκκαθάρισης του χαρτοφυλακίου ζωής, η οποία δεν είναι υποχρεωτική για τους ασφαλισμένους.
Επίσης, ορίζεται συγκεκριμένο διάστημα για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης σε ανάδοχο εταιρεία των υπό εκκρεμότητα χαρτοφυλακίων ζωής. Σε διαφορετική περίπτωση, τα χαρτοφυλάκια ζωής τίθενται σε ασφαλιστική εκκαθάριση.
Τέλος, λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για την αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών υγείας όσων δικαιούχων νοσοκομειακών προγραμμάτων δεν είναι ασφαλισμένοι σε κάποιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης, παρέχοντας δωρεάν και άμεσα κρατική υγειονομική περίθαλψη μέχρι την ολοκλήρωση της μεταβίβασης του χαρτοφυλακίου ή το χρόνο λήξης του συμβολαίου τους .
Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β΄ συνίσταται το εγγυητικό κεφάλαιο ζωής ιδιωτικής ασφάλισης. Οι ρυθμίσεις που καλούμαστε να θεσπίσουμε αφορούν τα κρατικά εγγυητικά κεφάλαια, τα οποία θα καλύπτουν ορισμένες από τις υποχρεώσεις των αφερέγγυων ασφαλιστικών εταιρειών προς τους ασφαλισμένους.
Το πρώτο κομμάτι των ρυθμίσεων αφορά στη σύσταση του εγγυητικού κεφαλαίου. Σύμφωνα με το άρθρο 7, η κάλυψη του εγγυητικού κεφαλαίου καλύπτει όλους τους κλάδους και ισούται με το 100% κάθε ασφαλιστικής αποζημίωσης και μέχρι το ύψος των 30.000 ευρώ ανά ασφαλισμένο. Υπάρχει και ειδική πρόβλεψη που παρέχεται σε περιπτώσεις αποζημιώσεων θανάτου και μόνιμης ολικής αναπηρίας, για τις οποίες η κάλυψη παρέχεται μέχρι το ποσό των 60.000 ευρώ ανά ασφαλισμένο.
Στο άρθρο 9 πρωταρχικός σκοπός του νομοσχεδίου είναι η διατήρηση και μεταβίβαση μέρους ή συνόλου του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστηρίων συμβολαίων σε ανάδοχη εταιρεία και εφόσον κάτι τέτοιο δεν επιτευχθεί, προβλέπεται η λύση των συμβολαίων και η καταβολή χρηματικού ποσού έναντι της αξίας των συμβολαίων και των εκκρεμών ζημιών της.
Στο άρθρο 10 προσδιορίζεται ο τρόπος χρηματοδότησης. Αφορά μια ακόμα σημαντική παράμετρο για το σχεδιασμό του εγγυητικού κεφαλαίου και θα πρέπει να ληφθεί πάρα πολύ σοβαρά υπ’όψιν.
Ο πρώτος τρόπος χρηματοδότησης γίνεται με τακτική εισφορά που ισούται με το 1,5% της αξίας κάθε συμβολαίου, το οποίο μοιράζεται στο 0,75% στις ασφαλιστικές εταιρείες και 0,75% στους ασφαλισμένους. Ο δεύτερος τρόπος γίνεται με τη σύναψη δανείων, εκχώρηση ή ενεχυρίαση ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων ή μελλοντικών εισφορών σε ασφάλεια δανείου. Δηλαδή εάν τα κεφάλαια δεν επαρκούν, μπορεί να γίνει δανεισμός για το υπερβάλλον ποσό και το δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί από τις εισφορές που προέρχονται από τα μέλη-ασφαλιστές στα επόμενα χρόνια.
Στα άρθρα 11 και 12 αναφέρεται ότι η διοίκηση και διαχείριση ασκείται από τη Συνέλευση των μελών και από τη Διαχειριστική Επιτροπή, η οποία εκλέγεται από τη Συνέλευση των μελών.
Τα άρθρα του Κεφαλαίου Γ΄ περιλαμβάνουν διατάξεις οι οποίες ρυθμίζουν θέματα εποπτείας, εγγραφής και διοικητικών κυρώσεων για τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Στο άρθρο 15 η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ορίζεται ως η αρμόδια Αρχή εφαρμογής του εποπτικού πλαισίου που διέπει τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης.
Τέλος, στο Κεφάλαιο Δ΄ του σχεδίου νόμου προβλέπονται με βάση το άρθρο 20 η σύσταση του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας, η θεσμοθέτηση του οποίου φαίνεται επιτακτική και είναι καθοριστικής σημασίας, δεδομένης της ανάγκης που έχει προκύψει από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση για την αντιμετώπιση κινδύνων συστημικής φύσεως και τον περιορισμό των ασταθειών που δύναται να προκαλέσει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Στο άρθρο 21 περιλαμβάνεται διάταξη για την ακριβέστερη αποτίμηση για τα μη παράγωγα χρηματοοικονομικά μέσα ασφαλιστικών επιχειρήσεων, η οποία είναι σύμφωνη με την Κοινοτική Οδηγία 78860 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και την προτεινόμενη διάταξη, βάσει της οποίας επιδιώκεται η αντιμετώπιση των προβλημάτων λόγω της μείωσης της αξίας των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, που δημιούργησε η πρόσφατη γενικευμένη χρηματοπιστωτική κρίση.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική η παράταση που δίνεται στις πυρόπληκτες περιοχές στο άρθρο 21.
Στο άρθρο 22 επανακαθορίζονται τα προγράμματα ειδίκευσης και κατάρτισης ανέργων επιχειρήσεων που έκλεισαν, όπως η «SOFTEX» και η «ΑΓΝΟ».
Το άρθρο 23 αφορά στην υγειονομική περίθαλψη των υπαλλήλων της Επιτροπής Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων και δίνει λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν στην εξεύρεση συμβεβλημένων γιατρών και νοσοκομείων, καθώς έχουν απομείνει πολλοί λίγοι εργαζόμενοι.
Στο άρθρο 24 θα πρέπει να γίνει μια αναφορά στην παράγραφο 5α΄ που νομίζω ότι θα πρέπει να τη δει ο κύριος Υπουργός.
Θεωρώ ότι στο άρθρο 25 έχουμε μία σημαντική ρύθμιση, που αφορά στην ανακούφιση των δανειοληπτών του δημοσίου που προβλέπεται με τις διευκολύνσεις για στεγαστικά δάνεια που δίνει το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αυξάνοντας τη διάρκεια των δανείων αυτών στα σαράντα χρόνια.
Καλούμαστε και καλούμε την Ελληνική Βουλή να ψηφίσει το νομοσχέδιο αυτό».




Παρέμβαση:

«Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι ήταν τελείως τυχαίο το ότι άλλαξε η σειρά των ομιλητών. Παρ’ όλα αυτά έχει μεγάλο ενδιαφέρον να ακούμε τους εισηγητές της Νέας Δημοκρατίας γιατί φαντάζονται ότι η κοινοβουλευτική τους θητεία ξεκίνησε ξαφνικά στις 5 Οκτωβρίου του 2009. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αυτός ο πραγματικός ζήλος κοινοβουλευτικού ελέγχου -που είναι θεμιτός - γιατί δεν υπήρξε κάποιους μήνες νωρίτερα. Οι κύριοι που κάθονται στη δεξιά πτέρυγα ήταν Υπουργοί, ήταν Υφυπουργοί και είχαν άμεση επίγνωση και ευθύνη για το τι συμβαίνει στην ελληνική πολιτεία. Υπήρξε συγκεκριμένος Υπουργός Υγείας που θα μπορούσε με μικρή ή με μεγαλύτερη προσπάθεια να έχει ρυθμίσει όλη αυτή την κατάσταση. Είναι κρίμα σήμερα και ιδιαίτερα στις δύσκολες αυτές συνθήκες, με όλες αυτές τις θυσίες στις οποίες υπόκειται ο ελληνικός λαός, να μην μπορούμε εμείς ως πολιτικό προσωπικό, ως πολιτικό δυναμικό να αναλογιστούμε ποιες ευθύνες έχουμε και μέχρι πού μας αναλογούν.
Συγκεκριμένα, στο σημείο αυτό έχουμε να ρυθμίσουμε δύο θέματα. Τα δύο αυτά θέματα που ρυθμίζουμε σήμερα - και το θέμα της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ και το θέμα των χρεών των νοσοκομείων - προέρχονται από ευθύνες και παραλείψεις της ίδιας της πολιτείας και αυτές οι ευθύνες και οι παραλείψεις έχουν ονοματεπώνυμο, δεν είναι κάτι το οποίο γενικώς πλανάται στον αέρα. Υπήρξαν και υπάρχουν συγκεκριμένοι πρώην Υπουργοί που ρύθμισαν αυτά τα πράγματα.
Ο κ. Σαχινίδης είπε νωρίτερα ότι σε σχέση με τη διαδικασία της ΑΣΠΙΣ υπήρχε μία χαοτική κατάσταση. Υπήρχε ένας νόμος, υπήρχε ένας επόπτης χαρτοφυλακίου ζωής που είχε αναλάβει τα καθήκοντά του μετά από απόφαση Υπουργού Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να εκτελέσει τα καθήκοντά του και μέχρι σήμερα δεν έχει πει τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αποτίμηση της ζημιάς. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανείς; Γι’ αυτό δεν θα πει ποτέ κανείς τίποτα;
Η ίδια διαδικασία υπήρξε και με το θέμα των νοσοκομείων. Δεν κατάλαβε ποτέ κανείς στην προηγούμενη κυβέρνηση, το 2007, το 2008, πού οδηγείται η κατάσταση;
Νομίζω ότι η υποκρισία περισσεύει. Οι ώρες είναι διαφορετικές. Δεν είναι κανείς χαρούμενος να έρχεται να ρυθμίζει τέτοιες καταστάσεις, όμως πρέπει να αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη και αυτή συνοψίζεται στο ότι ούτε τον κόσμο της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ μπορούμε να αφήσουμε ακάλυπτο, ούτε όμως μπορούμε να έχουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας υπό καθεστώς ομηρίας οδηγώντας τον κόσμο σε ιδιωτικά θεραπευτήρια».