Καρτέλ και Ελληνική Οικονομία
Το παράδειγμα του λαδιού και των επιτοκίων
Γράφει η Αφροδίτη Κ. Παπαθανάση
Νομαρχιακή Σύμβουλος Φωκίδας
1ο Το παράδειγμα του λαδιού: Φέτος η μείωση στην τιμή παραγωγού του λαδιού ήταν από 20% και πάνω. Από 2,5 € το λίτρο που πουλούσε πέρσι ο παραγωγός, φέτος πουλάει 2 € έως 1,8 € το λίτρο. Πόσο όμως μείωσε την τιμή η βιομηχανία προς το λιανεμπόριο; Μόλις 4%, ήταν η οποία μείωση που πέρασε απευθείας στον καταναλωτή.
Η διεθνής κρίση είναι προ των πυλών της Ελληνικής οικονομίας. Δυστυχώς , τα έως τώρα γνώριμα μας συμβαίνοντα , ακρίβεια , κερδοσκοπία , ασυδοσία τραπεζών , διάλυση των εργασιακών σχέσεων , απορύθμιση και καρτελοποίηση των αγορών , είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης της Ν.Δ. Το Υπ. Ανάπτυξης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όταν μεγάλες επιχειρήσεις -αλυσίδες της Ελληνικής αγοράς ανακοινώνουν νέες αυξήσεις σε 900 και πλέον προϊόντα ευρείας κατανάλωσης , αυξήσεις που ξεπερνούν κατά μέσο όρο το 30%.
Οι επιχειρήσεις αυτές είναι ανάμεσα στις 200 μεγάλες επιχειρήσεις που με την μείωση και μόνο του φορολογικού συντελεστή τους κέρδισαν τα τελευταία χρόνια – και αντίστοιχα χάθηκαν από τα δημόσια ταμεία – περί τα 6 δις ευρώ. Την ίδια στιγμή , που σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία , οι διεθνείς τιμές των πρώτων υλών όπως και οι εγχώριες τιμές παραγωγού, βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, (τα γαλακτοκομικά έχουν μειωμένες τιμές 22%, τα δημητριακά 18%, 7% η ζάχαρη, -39,5% το ρύζι και τα λάδια 28% μείωση) , ο πληθωρισμός βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό σημείο, η ζήτηση έχει πέσει σημαντικά και η κατανάλωση παρουσιάζει μια ραγδαία επιδείνωση.
Οι διεθνείς τιμές των καυσίμων έχουν μειωθεί – και παρά την εγχώρια κερδοσκοπία – είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι. Όταν λοιπόν κύρια στην ελληνική βιομηχανία τροφίμων βασικοί συντελεστές του κόστους παραγωγής μειώνονται , όταν η αγοραστική δύναμη και η ζήτηση μειώνεται , παρ όλα αυτά στην Ελλάδα η κερδοσκοπία των καρτέλ ξανακτυπά. Γιατί απλά δεν ελέγχονται από την πολιτική ηγεσία της Ν.Δ.
2ο Το παράδειγμα των επιτοκίων , των πιστωτικών καρτών , της πολιτικής των τραπεζών : Βρετανική Τράπεζα Κολοσσός ,αυτή τη στιγμή μηδενίζει τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών για τουλάχιστον τέσσερις μήνες σχεδόν για τη μεγάλη πλειοψηφία των πελατών της .
Την ίδια στιγμή , που οι ελληνικές τράπεζες , που ενισχύθηκαν με το πακέτο των 28 δις ευρώ , χωρίς όμως να τεθούν όροι και έλεγχος από την κυβέρνηση της Ν.Δ., χωρίς να γνωρίζουμε πως και που χρησιμοποιήθηκαν , πόσα απ αυτά γύρισαν πίσω στην αγορά , οι ίδια ελληνικές τράπεζες διαμορφώνουν σήμερα , (στοιχεία 1ου 2009) την ακόλουθη πραγματικότητα στη Χώρα :
Το υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη σε νέα δάνεια προς νοικοκυριά χωρίς καθορισμένη διάρκεια. 14,83%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για καταναλωτικά δάνεια με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό, έως ένα έτος, 8,76%. Το δεύτερο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για καταναλωτικά δάνεια με επιτόκιο σταθερό άνω του 1 έως 5 έτη: 9, 49%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις χωρίς καθορισμένη διάρκεια, 7,13%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις μέχρι 1 εκατομμύριο ευρώ, με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό έως ένα έτος, 6,18%.
Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις άνω του 1 εκατομμυρίου με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό σ ένα έτος 5,07%. Και η μέση διαφορά των μέσων ελληνικών επιτοκίων από τα μέσα ευρωπαϊκή της ευρωζώνης ήταν στις 4,5 μονάδες – επιπλέον.
Ταυτόχρονα οι 10 μεγάλες τράπεζες στη χώρα που εκπροσωπούν και το 85% με 90% της αγοράς έχουν συνολική επιβάρυνση στις πιστωτικές κάρτες πάνω από 20%. Και ενώ δεν γίνεται καμιά απολύτως προσφορά για φτηνότερο πλαστικό χρήμα, συνεχίζονται οι προκλήσεις, όπως η επιβολή προμήθειας για δανεισμό μετρητών μέσω πιστωτικής κάρτας , μια πρακτική που έχει κριθεί παράνομη και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Τέλος τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βάζουν μαχαίρι στην έκδοση νέων καρτών και μειώνουν τα όρια δανειοδότησης. Αυτές οι πρακτικές εν μέσω μάλιστα της μεγάλης οικονομικής κρίσης , πέρα από το ότι παραβιάζουν καταναλωτικά δικαιώματα , δημιουργούν ένα νέο κύκλο πιστωτικής ασφυξίας και διαρκούς συστολής της κατανάλωσης και των επενδύσεων με άμεσες επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα και βέβαια στην απασχόληση.
Συμπέρασμα : Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να ελέγξει βασικούς παράγοντες , βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης και πρόσβαση σε φθηνό χρήμα , της οικονομικής ζωής.
Το παράδειγμα του λαδιού και των επιτοκίων
Γράφει η Αφροδίτη Κ. Παπαθανάση
Νομαρχιακή Σύμβουλος Φωκίδας
1ο Το παράδειγμα του λαδιού: Φέτος η μείωση στην τιμή παραγωγού του λαδιού ήταν από 20% και πάνω. Από 2,5 € το λίτρο που πουλούσε πέρσι ο παραγωγός, φέτος πουλάει 2 € έως 1,8 € το λίτρο. Πόσο όμως μείωσε την τιμή η βιομηχανία προς το λιανεμπόριο; Μόλις 4%, ήταν η οποία μείωση που πέρασε απευθείας στον καταναλωτή.
Η διεθνής κρίση είναι προ των πυλών της Ελληνικής οικονομίας. Δυστυχώς , τα έως τώρα γνώριμα μας συμβαίνοντα , ακρίβεια , κερδοσκοπία , ασυδοσία τραπεζών , διάλυση των εργασιακών σχέσεων , απορύθμιση και καρτελοποίηση των αγορών , είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης της Ν.Δ. Το Υπ. Ανάπτυξης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όταν μεγάλες επιχειρήσεις -αλυσίδες της Ελληνικής αγοράς ανακοινώνουν νέες αυξήσεις σε 900 και πλέον προϊόντα ευρείας κατανάλωσης , αυξήσεις που ξεπερνούν κατά μέσο όρο το 30%.
Οι επιχειρήσεις αυτές είναι ανάμεσα στις 200 μεγάλες επιχειρήσεις που με την μείωση και μόνο του φορολογικού συντελεστή τους κέρδισαν τα τελευταία χρόνια – και αντίστοιχα χάθηκαν από τα δημόσια ταμεία – περί τα 6 δις ευρώ. Την ίδια στιγμή , που σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία , οι διεθνείς τιμές των πρώτων υλών όπως και οι εγχώριες τιμές παραγωγού, βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, (τα γαλακτοκομικά έχουν μειωμένες τιμές 22%, τα δημητριακά 18%, 7% η ζάχαρη, -39,5% το ρύζι και τα λάδια 28% μείωση) , ο πληθωρισμός βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό σημείο, η ζήτηση έχει πέσει σημαντικά και η κατανάλωση παρουσιάζει μια ραγδαία επιδείνωση.
Οι διεθνείς τιμές των καυσίμων έχουν μειωθεί – και παρά την εγχώρια κερδοσκοπία – είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι. Όταν λοιπόν κύρια στην ελληνική βιομηχανία τροφίμων βασικοί συντελεστές του κόστους παραγωγής μειώνονται , όταν η αγοραστική δύναμη και η ζήτηση μειώνεται , παρ όλα αυτά στην Ελλάδα η κερδοσκοπία των καρτέλ ξανακτυπά. Γιατί απλά δεν ελέγχονται από την πολιτική ηγεσία της Ν.Δ.
2ο Το παράδειγμα των επιτοκίων , των πιστωτικών καρτών , της πολιτικής των τραπεζών : Βρετανική Τράπεζα Κολοσσός ,αυτή τη στιγμή μηδενίζει τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών για τουλάχιστον τέσσερις μήνες σχεδόν για τη μεγάλη πλειοψηφία των πελατών της .
Την ίδια στιγμή , που οι ελληνικές τράπεζες , που ενισχύθηκαν με το πακέτο των 28 δις ευρώ , χωρίς όμως να τεθούν όροι και έλεγχος από την κυβέρνηση της Ν.Δ., χωρίς να γνωρίζουμε πως και που χρησιμοποιήθηκαν , πόσα απ αυτά γύρισαν πίσω στην αγορά , οι ίδια ελληνικές τράπεζες διαμορφώνουν σήμερα , (στοιχεία 1ου 2009) την ακόλουθη πραγματικότητα στη Χώρα :
Το υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη σε νέα δάνεια προς νοικοκυριά χωρίς καθορισμένη διάρκεια. 14,83%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για καταναλωτικά δάνεια με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό, έως ένα έτος, 8,76%. Το δεύτερο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για καταναλωτικά δάνεια με επιτόκιο σταθερό άνω του 1 έως 5 έτη: 9, 49%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις χωρίς καθορισμένη διάρκεια, 7,13%. Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις μέχρι 1 εκατομμύριο ευρώ, με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό έως ένα έτος, 6,18%.
Το τέταρτο υψηλότερο επιτόκιο στην ευρωζώνη για νέα δάνεια προς επιχειρήσεις άνω του 1 εκατομμυρίου με επιτόκιο κυμαινόμενο ή σταθερό σ ένα έτος 5,07%. Και η μέση διαφορά των μέσων ελληνικών επιτοκίων από τα μέσα ευρωπαϊκή της ευρωζώνης ήταν στις 4,5 μονάδες – επιπλέον.
Ταυτόχρονα οι 10 μεγάλες τράπεζες στη χώρα που εκπροσωπούν και το 85% με 90% της αγοράς έχουν συνολική επιβάρυνση στις πιστωτικές κάρτες πάνω από 20%. Και ενώ δεν γίνεται καμιά απολύτως προσφορά για φτηνότερο πλαστικό χρήμα, συνεχίζονται οι προκλήσεις, όπως η επιβολή προμήθειας για δανεισμό μετρητών μέσω πιστωτικής κάρτας , μια πρακτική που έχει κριθεί παράνομη και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Τέλος τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βάζουν μαχαίρι στην έκδοση νέων καρτών και μειώνουν τα όρια δανειοδότησης. Αυτές οι πρακτικές εν μέσω μάλιστα της μεγάλης οικονομικής κρίσης , πέρα από το ότι παραβιάζουν καταναλωτικά δικαιώματα , δημιουργούν ένα νέο κύκλο πιστωτικής ασφυξίας και διαρκούς συστολής της κατανάλωσης και των επενδύσεων με άμεσες επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα και βέβαια στην απασχόληση.
Συμπέρασμα : Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να ελέγξει βασικούς παράγοντες , βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης και πρόσβαση σε φθηνό χρήμα , της οικονομικής ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου