Η ταινία για τη σφαγή του Διστόμου σε πρεμιέρα στη Βιέννη

Η ταινία-κραυγή για τη σφαγή του Διστόμου από τις γερμανοναζιστικές δυνάμεις κατοχής τον Ιούνιο του 1944, η βραβευμένη «Ενα τραγούδι για τον Αργύρη», είχε χθες βράδυ την πρεμιέρα της στην Αυστρία με την προβολή της σε παραδοσιακό κινηματογράφο της Βιέννης, παρουσία του γνωστού Ελβετού σκηνοθέτη της, Στέφαν Χάουπτ.
Την προβολή της ταινίας, την οποία διοργάνωσε και στήριξε η πρεσβεία της Ελβετίας στην Αυστρία, ακολούθησε συζήτηση του σκηνοθέτη της με το κοινό που είχε σειρά ερωτημάτων τόσο ως προς τη δημιουργία και την τύχη της ταινίας όσο και ως προς το ίδιο το περιεχόμενό της.
Η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας είχε γίνει πέρσι τον Οκτώβριο στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη και την είχε τιμήσει με την παρουσία του ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.
Η ταινία-ντοκιμαντέρ, που απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο περσινό 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης και το Βραβείο Κοινού στο 1ο φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Λος Αντζελες, είναι ουσιαστικά η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας μέσα από τα μάτια ενός ξεχωριστού ανθρώπου, με φόντο τα γεγονότα που στιγμάτισαν τη χώρα μας τα τελευταία 60 χρόνια.
Ξεδιπλώνει την τραγική ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος σε ηλικία τεσσάρων χρόνων είδε τους γονείς τους και άλλους 270 συγχωριανούς του να σφαγιάζονται από τους Γερμανούς κατακτητές στο Δίστομο στις 10 Ιουνίου του 1944, γεγονός που τον κατατρέχει σε όλη τη δραματική και πολυτάραχη ζωή του.
Μιλώντας μετά το τέλος της χθεσινής προβολής στη Βιέννη, ο Στέφαν Χάουπτ αναφέρθηκε στην απροσδόκητη γνωριμία του με τον Αργύρη Σφουντούρη και την προσωπική του ιστορία-τραγωδία με τη σφαγή του Διστόμου, την παραμονή του σε ορφανοτροφείο στην Ελβετία, τις σπουδές του στα μαθηματικά και την αστροφυσική, την υπηρεσία του ως καθηγητή σε ελβετικά γυμνάσια.
Επίσης, ο Χάουπτ μαθαίνει μέσα από τη γνωριμία αυτή για τις μεταφράσεις ελληνικής λογοτεχνίας και ποίησης του Αργύρη, για τη συνεργασία του σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας σε διάφορες χώρες, αλλά προπάντων για τις διεκδικήσεις από μέρους του, αποζημιώσεων για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο, για τους πολύχρονους άοκνους αγώνες του σε διάφορα επίπεδα, για μια ηθική δικαίωση.
Όπως τόνισε ο Ελβετός σκηνοθέτης, διαπίστωσε πως είχε μπροστά του μια ζωντανή ευκαιρία για να διηγηθεί τη συγκεριμένη ιστορία διαφορετικά, έχοντας όχι μόνον έναν αυτόπτη μάρτυρα, τον Αργύρη Σφουντούρη - που έχασε στη σφαγή τους γονείς του και άλλους τριάντα συγγενείς - αλλά ένα θύμα που επεξεργάσθηκε συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια την ιστορία του και ήταν πρόθυμος να αντιπαρατεθεί ξανά και να διηγηθεί τι σημαίνει να ζεις με ένα τέτοιο βίωμα.
Ο Στέφαν Χάουπτ αναφέρθηκε στον μακρύ και επίπονο δικαστικό αγώνα που διεξάγει ο Αργύρης Σφουντούρης - ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί στη χθεσινή προβολή στη Βιέννη εξαιτίας πρόσφατης ασθένειάς του - με γνωματεύσεις και αντιγνωματεύσεις εμπειρογνωμόνων για το δικαίωμα προσφυγής και τη διαδικασία των διακρατικών αποζημιώσεων, για την τελευταία προσφυγή του στο Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την αναμονή για την απόφασή του.

Οπως επισήμανε ο Ελβετός σκηνοθέτης, την εποχή αυτή ο Αργύρης Σφουντούρης και τα θύματα της σφαγής του Διστόμου αναμένουν την απόφαση του Ανώτατου Ιταλικού Δικαστηρίου προκειμένου να εκτελεστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου της Ελλάδας για την κατάσχεση γερμανικής περιουσίας στην Ιταλία. Να γίνει δηλαδή αυτό που δεν έγινε στην Ελλάδα, καθώς για την κατάσχεση εκεί απαιτείται άδεια του υπουργείου Διακιοσύνης, η οποία δεν δόθηκε ποτέ, ενώ στην Ιταλία δεν χρειάζεται σχετική άδεια.