Για το αγροτικό

Αρθρο για τους αγρότες και τα προωβληματά τους μας απέστειλε ο κ. Θεόδωρος Παπαϊωάννου. Υπενθυμίζουμε ότι τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν απαραιτήτως τη viotia.

Κατανόηση στο Αγροτικό -Συμπάθεια στους Αγρότες
Γράφει ο πολιτικός μηχανικός
Θεόδωρος Παπαϊωάννου
Αν ρωτήσετε με ποιο δικαίωμα οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους και ζημιώνουν τους υπόλοιπους Έλληνες, θα σας πω: Με το ίδιο δικαίωμα που κάποιοι άλλοι γνωστοί ή άγνωστοι, καρπώνονται το μόχθο τους και κλέβουν τον ιδρώτα τους. Με το ίδιο δικαίωμα που κάποιοι καταληστεύουν το περιβάλλον ή απομυζούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Αλλά και με το ίδιο δικαίωμα που η εκάστοτε πολιτική εξουσία χρόνια τώρα ,τους εξαπατά ή τους εκμεταλλεύεται πολιτικά. Τα αγροτικά «μπλόκα» επαναλαμβάνονται κάθε τόσο. Γιατί οι αγρότες έχουν προβλήματα, τα οποία δεν άγγιξε πλήρως και πραγματικά καμιά κυβέρνηση . Αντίθετα η προσφιλής τακτική είναι να δίνουν τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης(Ε.Ε) με τελικά σκοπό να τους παίρνουν τα προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές και κάποιες αποζημιώσεις για τις ζημιές.

Κανένας δεν τους είπε καθαρά την πικρή αλήθεια ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα να επιβιώσουν , να αποτρέψουν τις καταστροφικές συνέπειες της μεγάλης αλλαγής από τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η αγροτιά σήμερα είναι, η μεγάλη και σχεδόν ανεξάντλητη πηγή της ανεργίας σωστή βραδυφλεγής βόμβα . Δεν τους είπαν ότι το μέλλον τους ως τάξης , το αύριο των καλλιεργειών και των χωραφιών τους είναι αβέβαιο και σκοτεινό.

Πρώτα – πρώτα ποιοι και πόσοι είναι οι αγρότες σήμερα; Άλλοι μας λένε ότι είναι το 22% του πληθυσμού, άλλοι το 17%, στην πραγματικότητα δεν φαίνεται να ξεπερνάει το 10% και σε λίγα χρόνια θα είναι – αν δεν συρρικνώθηκε κιόλας – γύρω στο 4% - 5%. Όλοι οι άλλοι από το 10% ως το 17% ή το 22% είναι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, επιτηδευματίες ,επιχειρηματίες, μικρομεσαίοι έμποροι, υπάλληλοι ή μικροπωλητές, κάτοικοι των πόλεων και κάτοχοι πανάκριβων «αγροτικών» Jeep και «Μercedes», κατά δήλωση όμως αγρότες όπως η Ελισάβετ της Μ.Βρετανίας. Είναι τα παιδιά εκείνων που ωφελήθηκαν από την ευμάρεια των επιδοτήσεων, απέκτησαν καλύτερη μόρφωση από τους γονείς τους – φαίνεται αυτό από την ευφράδεια και την ευελιξία με την οποία διαλέγονται στην τηλεόραση και υπερέχουν των παλαιού τύπου αγροτοσυνδικαλιστών – έχουν ευρύτερους ορίζοντες, σκέπτονται και μιλούν αλλιώς, τους προβληματίζει το μέλλον τις αγροτικής οικονομίας. Είναι τέλος η φτωχή αγροτιά, οι εργάτες της γης, οι ξωμάχοι του κάμπου.

Σήμερα η αγροτιά είναι σε μια φθίνουσα πορεία , αφού εδώ συντελείται καθυστερημένα η γνωστή από αλλού διαδικασία αλλοτρίωσης και αποξένωσης των αγροτών απ’ τη γη και τις καλλιέργειες. Αυτή η διαδικασία επιταχύνεται με ολοένα βιαιότερο χαρακτήρα στις άκρως ανταγωνιστικές συνθήκες της Ε. Ε. Οι αγρότες ήδη έμαθαν ότι η νέα (Κ.Α.Π.) εισάγει μια μέθοδο επιδοτήσεων που αλλάζει δραματικά το παραγωγικό, αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον στη χώρα μας. Ξέρουν επίσης ότι η (Κ.Α.Π.) θα επανεκτιμήσει την κατάσταση και οι επιδοτήσεις θα παραμείνουν μόνον υπό προϋποθέσεις. Γι’ αυτό η αγωνία ο προβληματισμός και η απελπισία που τους διακατέχει σήμερα, είναι στο ζενίθ .

Η σκληρή αλήθεια λοιπόν είναι ότι για τους αγρότες δεν φαίνεται να υπάρχει παρά μόνο αυτή η μοιραία πορεία η οποία επιταχύνεται από τις συνθήκες που καθορίζει η Ε.Ε. Έτσι πολλοί θα εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους, μεγάλο μέρος της γης θα μείνει χέρσο ,οι ίδιοι θα αναγκαστούν, άνεργοι και ξεκληρισμένοι, να πάρουν το δρόμο των μεγάλων πόλεων, ακολουθώντας εκείνους που έχουν ήδη φύγει και έχουν ήδη εγκαταλείψει τα χωράφια τους, με ορατή την αποκαρδιωτική εικόνα της ανεργίας και της εγκληματικότητας των μεγάλων πόλεων, που αναπότρεπτα θα δημιουργήσει η απειλούμενη έκρηξη αστυφιλίας. Με κύρια επιδίωξη όλων την λήψη νέων παρατάσεων στις επιδοτήσεις, δεν αντιμετωπίσθηκαν αποτελεσματικά τα μεγάλα προβλήματα της αγροτικής παραγωγής . Διαιώνιζαν το πρόβλημα και κορόιδευαν ή καθησύχαζαν τους αγρότες και εκείνοι πίστευαν. Για τα πραγματικά προβλήματα κουβέντα και πράξη καμία. Ποια προϊόντα είναι κατάλληλα για τα εδάφη μας;

Πώς θα γίνουν ανταγωνιστικότερα; Σε τι ποσότητες να παράγουν; Πού θα διαθέτουν τα προϊόντα και πώς; Τι εκπαίδευση χρειάζονται οι αγρότες; Πώς θα αποφύγουμε ν’ αγοράζουμε αγροτικά προϊόντα σε τιμές τουλάχιστον 10 και 20 φορές πάνω από τις τιμές που δίνουν οι αγρότες; Τι σημαίνει ποιοτική γεωργία και τι βιολογική καλλιέργεια; Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα εδάφη και τα νερά από τα φυτοφάρμακα; Αλλά και οι αγρότες έχουν μερίδιο ευθύνης. Γιατί στόχευαν κυρίως στις επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις και τα εύκολα δανεικά κι αγύριστα. Και εφησύχαζαν, αντί τότε να οργανωθούν . Κι όταν έβγαιναν στους δρόμους, αποσύρονταν μετά από λίγο παίρνοντας τα «ψίχουλα» και ξεχνούσαν τα ουσιαστικά ζητήματα.

Έτσι έγιναν έρμαια των καρτέλ, των βιομηχάνων , του τυχάρπαστου μεσάζοντα, του τυχοδιώκτη μαυραγορίτη . Ίσως ακόμη δεν συνειδητοποίησαν απόλυτα ότι δεν τους λένε όλη την αλήθεια κι ότι τα προβλήματά τους δεν λύνονται με κάποια ευρώ επιδότησης ή αποζημίωσης ως αναπλήρωση για το χαμένο εισόδημα. Ίσως όμως υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος για να αντιληφθούν , ότι πρέπει να πάψουν πλέον να τροφοδοτούν τα μέσω του μηχανισμού των επιδοτήσεων λειτουργούντα πελατειακά κέντρα εκμαυλισμού και να πάρουν την υπόθεσή στα χέρια τους.
Άλλως θα πούμε ότι και οι ίδιοι είναι μέσα στο εφήμερο «παίγνιο» που περιγράφεται με την απόστροφο «…δος ημίν σήμερον…»…..