Το ΚΚΕ για την περιοδεία της Παπαρήγα σε Ασωπό και Παπουτσάνη

Επίσκεψη στον Ασωπό πραγματοποίησε η Αλέκα Παπαρήγα και το ΚΚΕ εξέδωσε δελτίο Τύπου. Δείτε.

«Να μην παραγράψετε την πείρα σας»
Στο μολυσμένο Ασωπό περιόδευσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Συνάντηση με εκπροσώπους φορέων και κατοίκων στα Οινόφυτα για το θέμα
«Τα έργα που θα γίνουν, να αντιστοιχούν στην ύπαρξη, στην αναγνώριση του προβλήματος και να είναι αντίστοιχα με τις αιτίες που το προκαλούν», επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα

«Ξέρω ότι προεκλογικά θα πάρετε υποσχέσεις. Θα έλεγα, μην παραγράψετε την πείρα σας. Εχετε πείρα πια. Οφείλετε να ασκήσετε πίεση, δε λέω να μην πάρετε υποσχέσεις, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι αυτές μπορεί να έχουν σχετική ή και καμία αξία. Αλλά και με την ευκαιρία της προεκλογικής περιόδου πρέπει να ανέβει το θέμα και πρέπει να ξεκαθαριστεί, το κάθε κόμμα τι λέει ακριβώς. Ποια έργα και ποιος πρέπει να πληρώσει».
Με αυτά τα λόγια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κάλεσε τους κατοίκους και τους φορείς των Οινοφύτων να «απαντήσουν» στη διαχρονική, εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων, στο θέμα του Ασωπού. Αλλωστε, η μετατροπή του Ασωπού σε χαβούζα βιομηχανικών αποβλήτων με την κάλυψη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με τη μόλυνση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα με καρκινογενές εξασθενές χρώμιο και άλλα βαρέα μέταλλα, έχει φτάσει πια σε οριακό σημείο. Και ακριβώς γι' αυτό το λόγο, η Αλ. Παπαρήγα ζήτησε «εδώ και τώρα αναγνώριση της ύπαρξης του προβλήματος και της αιτίας του».

Θέμα «ζωής ή θανάτου»
Θέμα «ζωής ή θανάτου», χαρακτήρισαν κάτοικοι και εκπρόσωποι φορέων της περιοχής την κατάσταση, αφού ασθένειες όπως η λευχαιμία και ο καρκίνος, αυξάνονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια. Την ίδια στιγμή, όμως, οι κάτοικοι εκφράζουν την αγωνία τους για τα μέτρα που παίρνουν ή προτίθενται να πάρουν οι κυβερνώντες. «Δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο εξυγίανσης», έλεγαν χαρακτηριστικά. Είναι γεγονός, ότι οι κυβερνήσεις, «κουκούλωναν» το πρόβλημα από το 1996 μέχρι και το 2007. Ενώ από το 2007 μέχρι και σήμερα, το μόνο που έκαναν ήταν να επιβάλλουν κάποια ...πρόστιμα.

Η στάση της ΕΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε στο απυρόβλητο. Οπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, «η ΕΕ και οι κυβερνήσεις έκαναν το κορόιδο για το εξασθενές χρώμιο». Αρκεί, σε αυτό το σημείο, να υπενθυμίσουμε την πρόσφατη απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, όπου όχι μόνο εξισώνει το καρκινογενές εξασθενές χρώμιο με το ιχνοστοιχείο του τρισθενούς χρωμίου, αλλά επιπλέον, εντελώς προκλητικά δηλώνει πως η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να έχει πάρει «επαρκή μέτρα»!

Το πρόβλημα, όμως, φαίνεται να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Αποδεικνύοντας πως τα πρόστιμα των κυβερνήσεων είναι κυριολεκτικά «χάδια» για τους βιομήχανους. Είναι ενδεικτική η καταγγελία ότι ακόμη και στα Ψαχνά της Εύβοιας, παρατηρήθηκε εξασθενές χρώμιο σε ποσότητα 64μg/lt. Καταγγέλθηκε επίσης, ότι δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για το πόσο έχει προσβληθεί η υγεία των κατοίκων από το εξασθενές χρώμιο και τα άλλα βαρέα μέταλλα.

Αίσθηση, όμως, προκάλεσαν και όσα είπε ο νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ και υποψήφιος ευρωβουλευτής, Γ. Γκικόπουλος, ότι κυβέρνηση και Νομαρχία Βοιωτίας «αφήνουν τους βιομήχανους να ρυπαίνουν εκτός ελέγχου» και ότι η Νομαρχία «δίνει άδειες εναπόθεσης στερεών αποβλήτων στο προαύλιο του εργοστασίου». Και ένας εργαζόμενος σε βιομηχανία της περιοχής και κάτοικος των Οινοφύτων πρόσθεσε: «Οι συνθήκες που ζούμε και εργαζόμαστε μέσα στις φάμπρικες είναι τόσο βάρβαρες, όσο βάρβαρο είναι και το σύστημά τους». Κάλεσε, δε, τους παραβρισκόμενους «να αναδείξουμε την πραγματική αιτία και τα πολιτικά αίτια της μόλυνσης»...

Να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση
Η Αλέκα Παπαρήγα, παίρνοντας το λόγο στην αρχή της σύσκεψης, τόνισε:
«Θα ήθελα να πω ορισμένα πράγματα, αλλά βεβαίως και να ακούσω. Εχω υπόψη, όσο παρακολουθούμε κι εμείς, ότι υπάρχουν εξελίξεις. Κατά την γνώμη μας, έστω μετά από 9-10 χρόνια καθυστέρησης, ξέσπασε και άνοιξε το πύον όσον αφορά το πρόβλημα του νερού στα Οινόφυτα, εδώ και 1,5 χρόνο περίπου, παρότι από το 1996 υπάρχει η αποκάλυψη αυτού του ζητήματος. Πέρασε 1,5 χρόνος. Εχουν γίνει πάρα πολλές κινητοποιήσεις από τους κατοίκους και φορείς της περιοχής, έχουν γίνει καμπάνιες, έχει προβληθεί το θέμα, ως ένα βαθμό από τα ΜΜΕ, σε άλλα περισσότερο, σε άλλα λιγότερο. Εφτασε να συζητηθεί και στο Ευρωκοινοβούλιο, να γίνουν εκδηλώσεις στα πλαίσιά του, να γίνουν ερωτήματα και παρεμβάσεις για να πάρουν απάντηση και από τη δική μας κοινοβουλευτική ομάδα. Δηλαδή, έφτασε το θέμα μέχρι το ανώτερο επίπεδο διαμαρτυρίας και μάλιστα στους αρμοδίους. Από εκεί που έπρεπε να έρθει η λύση.
Εμείς θεωρούμε ότι 1,5 χρόνο μετά, θέλετε να πω ότι είμαστε στο ίδιο σημείο; Δε θα το έλεγα, γιατί όταν περνάει ο χρόνος και τα προβλήματα δεν λύνονται, πας πίσω. Οταν ένα πρόβλημα έπρεπε να λυθεί χθες - από το 1996 δηλαδή, για να μην μιλήσουμε για το θέμα της πρόληψης - όταν το 2009 δεν είσαι σίγουρος τι θα γίνει και έχεις διάφορες υποσχέσεις και από αυτές πολλές κρίνονται και αρνητικές, τότε μπορούμε να πούμε ότι πήγε και πίσω. Με αυτή την έννοια, θέλω να πω, ότι έχουμε υποχρέωση ως Κόμμα, δεν κάνουμε χάρη σε κανένα, έχουμε στοιχειώδη υποχρέωση, όσο μπορούμε, να συμβάλλουμε, παρά το γεγονός, όπως και να το κάνουμε, ότι αντιμετωπίζουμε μία ατζέντα πολλών θεμάτων. Για παράδειγμα, προηγουμένως περάσαμε από τον "Παπουτσάνη". Δεν μπορούσες να μην περάσεις από ένα εργοστάσιο όπου γίνονται απολύσεις...
Οσα, όμως, θέματα κι αν έχουμε μπροστά μας, όσο δουλειά κι αν έχουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να συμβάλλουμε να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση. Ας το κάνει η σημερινή κυβέρνηση και ας πάρει όλη τη δόξα, γιατί εδώ έχουμε ένα κρίσιμο ζήτημα. Ζωής ή θανάτου, ειλικρινά. Σε τέτοια θέματα, η πίεση που ασκούμε είναι για να γίνει. Δεν είναι απλώς για να υπάρξει ένα πεδίο εκλαΐκευσης των πολιτικών μας θέσεων. Αυτό το κάνουμε σε θέματα ιδεολογίας και γενικότερης πολιτικής. Αλλά εδώ θέλουμε να υπάρχει η συμβολή μας. Να λυθεί το πρόβλημα».
Τα πρόστιμα δεν τους ενοχλούν
«Τώρα, πού εστιάζουμε εμείς το πρόβλημα. Καταρχήν στα μέτρα που πάρθηκαν, δε θα κάνω ανάλυση. Την περίπτωση την ξέρετε καλύτερα από μένα. Εμείς υιοθετήσαμε τις δικές σας αναλύσεις και εκτιμήσεις. Το πρόβλημα πρέπει να ξεκινήσει με μέτρα στη βιομηχανία. Τα πρόστιμα που μπήκαν και μάλιστα σε ορισμένες βιομηχανίες, έχει δείξει η πείρα παγκόσμια όχι μόνο στην Ελλάδα, ότι δεν τους ενοχλούν, διότι είναι ένα πολύ μικρό μέρος της κερδοφορίας και πολύ περισσότερο προτιμούν ο ρυπαίνων να πληρώνει παρά να δημιουργούν προϋποθέσεις ριζικών μέτρων. Αρα λοιπόν, το πρώτο πράγμα είναι για κάθε μία από τις 400 βιομηχανίες να υπάρχει συγκεκριμένη κατάσταση. Να υπάρχει μία αντικειμενική μελέτη. Οχι μελέτη με βάση το ΣΕΒ και από επιστήμονες, να σας το πω καθαρά, που τα "πιάνουν" από τους βιομήχανους. Να είναι άνθρωποι ανιδιοτελείς που πιστεύουν και θέλουν τη λύση του προβλήματος και μόνο αυτή τη δόξα θέλουν επάνω τους.
Τα μέτρα λοιπόν πρέπει να παρθούν στη βιομηχανία. Κάθε βιομηχανική μονάδα ή στο σύνολο, πρέπει να παρθούν μέτρα. Και πάλι, βεβαίως, είναι επιβαρυμένη η περιοχή. Πάνω σε αυτή τη βάση πρέπει να λυθεί το θέμα που μελετάει το υπουργείο. Να υπάρξει δηλαδή ένα έργο, το οποίο καθαρίζει το νερό από τα μέταλλα. Από το εξασθενές χρώμιο, από τα βαρέα μέταλλα, από τα λύματα. Δεν μπορεί να είναι ένα συνηθισμένο έργο όπως το κάνεις σε μία περιοχή που υπάρχουν λύματα ή πρόβλημα από τα φυτοφάρμακα. Είναι τέτοιο έργο; Εχουμε στο μυαλό μας ότι το έργο γίνεται με μια μελέτη του 1996. 13 χρόνια πριν. Σε αυτά, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Και θα κυλήσει στα επόμενα χρόνια γιατί το χωροταξικό της κυβέρνησης προβλέπει εγκατάσταση καινούριων βιομηχανιών και ακόμα χειρότερο χωροταξικό».

Να αποκατασταθεί η αλήθεια
«Το δεύτερο που μας ανησυχεί, είναι η τοποθέτηση του υπουργείου και των αρμοδίων της ΕΕ που δεν αναγνωρίζουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Που λένε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει μέτρα, ότι το εξασθενές χρώμιο είναι πάρα πολύ μικρό και δεν έχει αποδειχθεί ότι από αυτό οδηγούνται οι άνθρωποι να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν. Οταν έχεις αυτές τις εκτιμήσεις, πώς να έχεις εμπιστοσύνη στις μελέτες που τις αναθέτει η κυβέρνηση ή η εκάστοτε κυβέρνηση που έχει μια τέτοια πολιτική στήριξης των επιχειρηματιών και μόνον αυτών, αδιαφορώντας για όλα τα άλλα; Αρα λοιπόν, πρέπει να αποκατασταθεί η αλήθεια, να υπάρξουν καθημερινές μελέτες και πραγματικά επιστημονικές, ανιδιοτελείς, γιατί μαθαίνουμε ότι ρίχνουν νερά για να αραιώσουν τα λύματα. Εκεί που πήγαμε πριν, δίπλα σε ένα εργοστάσιο με, ας πούμε, τοξικά προϊόντα, μου φάνηκε σαν ξεροπόταμος αλλά όταν πέταξαν δύο πέτρες, έγινε πίδακας και αναταράχτηκε ο βούρκος. Και αυτό υποτίθεται ότι είναι το καθαρισμένο νερό. Ειλικρινά και η μυρωδιά πειράζει, αλλά αυτό το θέαμα δε θα το ξεχάσω. Να νομίζεις ότι είναι χώμα και να είναι βούρκος... Δεν ξεχνιέται.
Επομένως, πρέπει να είμαστε βέβαιοι για τα έργα, ποιος θα τα πληρώσει. Μήπως θα κάνουν έργα που θα διαθέσουν εθνικούς πόρους και κοινοτικούς πόρους - που και οι κοινοτικοί πάλι προϊόν του λαού είναι, από την εκμετάλλευσή του - για να κάνουν έργα που βολεύουν το άλλοθι των βιομηχάνων ή θα κάνουν έργα με δημόσιες επενδύσεις και χωρίς την επιβάρυνση των κατοίκων, που εξασφαλίζουν το λαό και τους εργάτες μέσα στη βιομηχανία; Δηλαδή θα πάμε να πίνουμε εμφιαλωμένο νερό... δεν είναι λύση... Υπάρχει βέβαια και ένα θέμα, γιατί, ποιος ελέγχει, τι νερό είναι το εμφιαλωμένο... Το ελέγχει ο κάθε βιομήχανος και πού και πού τυχαίοι έλεγχοι, που δεν ξέρουμε και πώς γίνονται»...

Εδώ και τώρα αναγνώριση του προβλήματος
«Εμείς θέλουμε εδώ και τώρα αναγνώριση της ύπαρξης του προβλήματος, της αιτίας του, άρα τα έργα που θα γίνουν να αντιστοιχούν στην ύπαρξη, στην αναγνώριση του προβλήματος και να είναι αντίστοιχα με τις αιτίες που προκαλούν το πρόβλημα. Αλλιώς το έργο θα είναι μισό. Γιατί σε δύο χρόνια θα ξαναρχίσει το πρόβλημα και θα έχουν ξοδευτεί και χρήματα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Επιπλέον έχουμε προτείνει και άλλα μέτρα που έχουν σχέση με τον εξοπλισμό του Κέντρου Υγείας, με την κατάσταση των νοσοκομείων. Καταλαβαίνω ότι αυτά ακούγονται και λίγο μέτρα "γκραν γκινιόλ", αλλά δεν μπορούν να μην παρθούν. Πρέπει να περάσει όλος ο πληθυσμός από συχνές εξετάσεις, για να δούμε τι επιβάρυνση έχει. Πρέπει να υπάρχει προσωπικό εδώ, εξειδικευμένο στο πρόβλημα της περιοχής. Ακόμα και να λυθεί το πρόβλημα του νερού, για αρκετά χρόνια θα υφίστανται οι συνέπειες.
Τέλος, επειδή ξέρουμε ότι οι βιομήχανοι κάνουν τον εξής εκβιασμό, ότι όποιος θέλει καθαρό νερό θέλει να διώξει τις βιομηχανίες. Εμείς δε θέλουμε να πάνε οι βιομηχανίες να δημιουργήσουν πρόβλημα κάπου αλλού. Είναι άλλο πράγμα μία περιοχή κορεσμένη να μην μπορεί να δεχθεί και άλλες μονάδες, αν δεν παρθούν μέτρα. Δεν είμαστε αντίθετοι. Ούτε πρέπει να περάσει η άποψη ότι αδιαφορούμε για την τύχη των εργατών, που μπορεί με πρόσχημα αυτό να τους απολύουν, ενώ άλλοι θα είναι οι λόγοι. Εμείς θεωρούμε ότι άλλο πράγμα είναι να πληρώσουν οι βιομήχανοι και άλλο να απολυθούν οι εργαζόμενοι. Ισα ίσα, αυτό που λέμε συμφέρει και αυτούς που ζουν εδώ 8 ώρες ή ακόμα και μία ώρα, χωρίς να είναι κάτοικοι. Και αυτοί είναι θύματα, διότι και οι συνθήκες εργασίας είναι ίδιες και χειρότερες με τις δικές σας. Και πιο εξειδικευμένα σε κάθε εργοστάσιο».
Για να καταλήξει: «Ξέρω ότι προεκλογικά θα πάρετε υποσχέσεις. Θα έλεγα, μην παραγράψετε την πείρα σας. Εχετε πείρα πια. Οφείλετε να ασκήσετε πίεση, δε λέω να μην πάρετε υποσχέσεις αλλά πρέπει να ξέρετε ότι αυτές μπορεί να έχουν σχετική ή και καμία αξία. Αλλά και με την ευκαιρία της προεκλογικής περιόδου πρέπει να ανέβει το θέμα και πρέπει να ξεκαθαριστεί, το κάθε κόμμα τι λέει ακριβώς. Ποια έργα και ποιος πρέπει να πληρώσει».


Στις όχθες του Ασωπού
Στις όχθες του Ασωπού ποταμού, που έχει μεταβληθεί σε χαβούζα των βιομηχάνων, περιόδευσε χτες η Αλ. Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της.
Η πρώτη στάση της αντιπροσωπείας του Κόμματος είναι στο γεφυράκι του Ασωπού στα Οινόφυτα. Η μόλυνση του ποταμού είναι τόσο εμφανής, που το νερό είναι μαύρο! «Λίγο παρακάτω, το πρόβλημα είναι πολύ χειρότερο», λέει ένας κάτοικος. Δεύτερη στάση λίγο πιο κάτω. Εκεί, ο Ασωπός φαίνεται απλά ένας ξεροπόταμος. Ομως, πετώντας μια πέτρα εκεί μέσα, πετιέται ένας πίδακας λάσπης! «Ολα αυτά είναι λύματα», ενημερώνουν την Αλ. Παπαρήγα. Οπως ενημερώνουν οι εκπρόσωποι των φορέων της περιοχής, κυριαρχεί η ανοργάνωτη εγκατάσταση των εργοστασίων δίχως υποδομές και πρόβλεψη. Είναι ενδεικτικό - σύμφωνα με όσα είπαν - ότι υπάρχουν εργοστάσια που προχωρούν σε παράνομη υπαίθρια αποθήκευση επικίνδυνων τοξικών αποβλήτων!
Αμέσως μετά την επίσκεψή της, η Αλ. Παπαρήγα έκανε την ακόλουθη δήλωση:
"Εδώ στα Οινόφυτα, στον Ασωπό ποταμό, υπάρχει το μεγάλο, το τεράστιο σκάνδαλο και προς αυτό το σκάνδαλο πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή του ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Κυριολεκτικά, οι κάτοικοι της περιοχής, και της ίδιας της περιοχής των Οινοφύτων και ευρύτερα, υποφέρουν από το μολυσμένο νερό, αλλά πάνω απ' όλα υποφέρουν από την κοροϊδία που η κυβέρνηση κάνει τα δύο τελευταία χρόνια, όταν αποφάσισε να αντιμετωπίσει το ζήτημα, όπου κυριολεκτικά με μελέτες ροκανίζει το χρόνο μην ξεκινώντας από το πρώτο: Να λύσει το θέμα σε πρωτοβάθμια βάση στις βιομηχανίες. Οι βιομηχανίες πρέπει να πάρουν όλα τα μέτρα τους - και δε χρειάζονται πρόστιμα γι' αυτό, αλλά χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα, τα πρόστιμα τους βολεύουν - να καθαρίζουν τα απόβλητα ούτως ώστε να υπάρξει ένα ευρύτερο έργο και καθαρισμός της περιοχής.
Συμφωνούμε με τις κατηγορίες των κατοίκων και των ειδικών ότι η κυβέρνηση προχωράει με μια μελέτη του 1996 και δεν παίρνει υπόψη το έγκλημα που έχει διαπραχθεί από το 1996 μέχρι το 2009 και επομένως δεν εκσυγχρονίζει τα στοιχεία. Δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη ούτε στις μελέτες ούτε στις προθέσεις του υπουργείου, αλλά σε μια περίοδο που και τα δύο κόμματα εξουσίας αγκαλιάζονται ή προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του ΣΕΒ, δεν περιμένει κανείς ότι θα βάλουν το νυστέρι στο κόκαλο.
Εμείς λοιπόν ζητάμε πριν απ' όλα να παρθούν μέτρα από τους βιομήχανους για τις βιομηχανίες τους και ταυτόχρονα να προχωρήσει ένα σύγχρονο έργο που το αποτέλεσμά του θα είναι 100% καθαρό νερό και ατμόσφαιρα στην περιοχή. Ιδιαίτερα εργοστάσια τα οποία γειτνιάζουν με σχολεία και κατοικίες και που έχουν επικίνδυνες χημικές ουσίες εκτεθειμένες μάλιστα στο εξωτερικό, εδώ πρέπει να παρθούν ακόμα πιο σοβαρά μέτρα».




Στο εργοστάσιο Παπουτσάνη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συζήτησε χτες το πρωί με τους απεργούς, που για όγδοη εβδομάδα στέκονται στο πόστο του αγώνα


«Είμαι ένας από τους δέκα απολυμένους. Και αυτό που κατάλαβα εδώ, στο χώρο του εργοστασίου, είναι ότι ένα καθαρό σωματείο, ταξικό, με την ενότητά του, κατάφερε να σηκώσει ανάστημα μπροστά στην εργοδοσία και να πει "φτάνει πια". Φτάνει πια στις απολύσεις, φτάνει στις τρομοκρατικές ενέργειες». Με αυτά τα λόγια, μπροστά στην πύλη του εργοστασίου, ένας νεαρός εργάτης, που πρόσφατα απολύθηκε, υποδέχτηκε την Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη χτεσινή επίσκεψή της στους εργαζόμενους του «Παπουτσάνη». Για όγδοη εβδομάδα, οι εργαζόμενοι του «Παπουτσάνη» συνεχίζουν τις δυναμικές τους κινητοποιήσεις, ενάντια στις προκλήσεις της εργοδοσίας. Η υποδοχή, προς την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, ήταν πραγματικά συγκινητική, με παρατεταμένα χειροκροτήματα και λίγα λουλούδια.

Απ' τα πρώτα της λόγια, η Αλ. Παπαρήγα έδωσε το στίγμα: «Ξέρουμε ότι κρατάτε. Είναι καλό και για σας, αλλά και γενικότερο καλό για τους εργαζόμενους». Αλλωστε, όπως είπε απευθυνόμενη στους εργαζόμενους, «είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε στο πλευρό σας». Επισήμανε ότι οι απολύσεις «δεν είναι φυσικό φαινόμενο», ενώ αναφερόμενη στην οικονομική κρίση η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι δίνεται η ευκαιρία στους εργαζόμενους ν' αντεπιτεθούν: «Στις συνθήκες της κρίσης, χρειάζεται αντεπίθεση. Τότε είναι που υπάρχει ανάγκη για ένταση και πολιτικοποίηση του αγώνα. Ν' ανεβαίνουμε ένα ένα τα σκαλοπάτια του αγώνα».
«Εμείς είπαμε στην εργοδοσία ότι θα βάλουμε μέχρι και αντίσκηνα εδώ και θα κρατήσουμε τον αγώνα όσο χρειαστεί. Νιώθω συγκινημένος που βλέπουμε την παρουσία μόνο από τα στελέχη του ΚΚΕ. Συνδικαλιστές από άλλες παρατάξεις, της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, ποτέ δεν ήρθαν για να δουν τα προβλήματα», είπε από την πλευρά του ο νεαρός απολυμένος εργάτης.

Ο ίδιος και οι γονείς του είναι απολυμένοι
Και ένας άλλος εργαζόμενος προσθέτει: «Εχουμε φτάσει σε μια ηλικία 37 χρονών, είμαστε η γενιά των stage, των 700 ευρώ, η γενιά που δεν πρέπει να δημιουργήσουμε οικογένεια, γιατί κάποιοι κύριοι, έτσι το θεωρούν: Να μας πετάνε στο δρόμο από τη μια μέρα στην άλλη. Ολοι που είμαστε μαζεμένοι εδώ έχουμε κάνει θυσίες, για να σταθούμε, για να βγάλουμε το μεροκάματο, για να το πάμε τίμια στο σπίτι μας. Για να πληρώσουμε τα φροντιστήρια, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ και τις τράπεζες. Γιατί, σήμερα, κανένας εργαζόμενος δεν πλουτίζει. Παίρνει τα χρήματά του στις αρχές του μήνα και στις 20 του μήνα μένει χωρίς λεφτά στο παντελόνι».
Θαυμάζουμε το κουράγιο των εργατών

Αμέσως μετά τη συνομιλία της με τους εργάτες, η Αλ. Παπαρήγα δήλωσε: «Απολύσεις στο γνωστό εργοστάσιο "Παπουτσάνης". Ιδού ένα έγκλημα που ο φονιάς είναι γνωστός. Στο πολιτικό επίπεδο είναι η απελευθέρωση της αγοράς, οι τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ, είναι τα κόμματα που εξουσιάζουν, είναι και η εργοδοσία. Ομως θαυμάζουμε πραγματικά το κουράγιο των εργατών εδώ, που οχτώ εβδομάδες βρίσκονται σε διαρκή κινητοποίηση. Αυτός είναι ο δρόμος. Μόνο που χρειάζεται ταξική ενότητα, κουράγιο, υπομονή, μαχητικότητα. Μπορούμε να τους καταφέρουμε πλήγματα, να μην παραγραφεί καμία ευθύνη και απέναντι στις απολύσεις "Παπουτσάνη"».