Γράφει η Αφροδίτη Κ. Παπαθανάση
Νομαρχιακή Σύμβουλος Φωκίδας
Ο εμπρησμός του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή μόνο οργή και θλίψη μας προκαλεί. Οργή , γιατί στο όνομα της έλλειψης σεβασμού προς τον Άνθρωπο και τα Δικαιώματα του , στο όνομα της έλλειψης σεβασμού στην Ελευθερία του Λόγου , κάποιοι ,προκαλούν καταστροφή και μόνο καταστροφή.
Μα θλίβει η διαπίστωση πως για κάποιους θερμοκέφαλους η διαφορετικότητα στην αντίληψη, την έκφραση και στο δημόσιο λόγο είναι αφορμές για ποινικά κολάσιμες πράξεις , για πράξεις που θέλουν να καλλιεργήσουν φόβο και διχασμό.
Όλοι , καταδικάζουμε το γεγονός αυτό .
Όλοι , πρέπει ηθικά να συμπαρασταθούμε στον Σ. Κόλλια.
Και όλοι όμως πρέπει να δεσμευτούμε πως θα διαφυλάξουμε την ελευθερία του λόγου , το δικαίωμα στην έκφραση , ακόμη και αν το θέμα ή συγκεκριμένες λέξεις μας ενοχλούν.
Η ανάπτυξη του τόπου μας και η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας αφορούν όλους , και ιδιαίτερα εμάς που ασχολούμαστε με τα κοινά. Η προστασία της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς οφείλει σήμερα να είναι μέρος του αναπτυξιακού μοντέλου που προτείνουμε , μας αφορά και πάλι όλους – και δεν αποτελεί προνόμιο και προνομιακό πεδίο πολιτικής κανενός . Αφορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον μελετητή , αφορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον αιρετό άρχοντα , αγορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον οικολόγο.
Στον τόπο μας οφείλουμε να δώσουμε λύσεις και απαντήσεις ανάπτυξης που θα αντέξουν στο χρόνο , στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις , στις περιβαλλοντικές ανησυχίες, στο μοντέλο της βιώσιμης και με κοινωνική συναίνεση ανάπτυξης. Οι λύσεις και οι απαντήσεις ούτε με φόβο αντιμετωπίζονται , ούτε με καρτ ποσταλ που θυμίζουν χώρες μακρινές. Οι λύσεις και οι απαντήσεις θέλουν όλους εμάς να δούμε το αύριο , ακόμη και το «διαφορετικό» αύριο του καθενός μας , μέσα από κοινωνική διαβούλευση , με ρεαλιστικές λύσεις που θα εξυπηρετούν όχι τη στιγμή , το σήμερα , αλλά και τις γενιές που έρχονται..
Το δύσκολο είναι να συνθέσεις , όχι το να πας στα άκρα. Το δύσκολο – εκεί που θα ματώσεις , έχει να κάνει με το να πάρεις θέση , όχι να προσποιείσαι ότι δεν άκουσες ή ότι δεν σε αφορά. Τέλος , το δύσκολο είναι να δώσεις στα χρόνια που έρχονται ουσιαστική διέξοδο , με πολιτικούς και οικονομικούς όρους και ισονομία σε όλους , στους κτηνοτρόφους , στον αγροτουρισμό , στα μεταλλεία , στους ελαιοπαραγωγούς ,στους δασκάλους , στους εμπόρους , στη νέα γενιά που θα ζήσει στον τόπο αυτό .
Η Πολιτεία οφείλει να δει τον αναπτυξιακό χάρτη της Χώρας ξανά. Πότε θα θεσμοθετηθούν οι Φορείς διαχείρισης των περιοχών προστασίας; Πότε θα δούμε που θέλουμε τι , και πως ; Με ποιες κοινωνικές συμμαχίες θα αποφασίσουμε ; Η ανάπτυξη και η παραγωγή πλούτου και ευημερίας δεν είναι κάτι ουδέτερο , άχρωμο πολιτικά. Η ανάπτυξη και η παραγωγή πλούτου έχει να κάνει με την ταξική και περιφερειακή αναδιανομή , με τις ευκαιρίες και τους αποκλεισμούς που δημιουργεί , έχει να κάνει με τον κοινωνικό και οικονομικό «ισολογισμό» ανάπτυξης του κάθε τόπου.
Ρεαλιστικές απαντήσεις για την τύχη του τόπου μας και την αναδιανομή των ευκαιριών και της ευημερίας εντός νομού μπορούν να δώσουν μόνο όσοι κάνουν ένα βήμα μπροστά , ξεφύγουν από το φόβο , τη μιζέρια του κομματικού γραφείου – γραφείου προσωπικών και μόνο εξυπηρετήσεων.
Διάλογος , σύνθεση με κοινωνική συναίνεση θα είναι η μεθοδολογία της δουλειάς μας. Το δικαίωμα των γενιών που έρχονται σε ένα βιώσιμο και δίκαιο αύριο είναι ο στόχος μας.
Στον τόπο μας δεν θα επιτρέψουμε να πρυτανεύσει ο φόβος .
Νομαρχιακή Σύμβουλος Φωκίδας
Ο εμπρησμός του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή μόνο οργή και θλίψη μας προκαλεί. Οργή , γιατί στο όνομα της έλλειψης σεβασμού προς τον Άνθρωπο και τα Δικαιώματα του , στο όνομα της έλλειψης σεβασμού στην Ελευθερία του Λόγου , κάποιοι ,προκαλούν καταστροφή και μόνο καταστροφή.
Μα θλίβει η διαπίστωση πως για κάποιους θερμοκέφαλους η διαφορετικότητα στην αντίληψη, την έκφραση και στο δημόσιο λόγο είναι αφορμές για ποινικά κολάσιμες πράξεις , για πράξεις που θέλουν να καλλιεργήσουν φόβο και διχασμό.
Όλοι , καταδικάζουμε το γεγονός αυτό .
Όλοι , πρέπει ηθικά να συμπαρασταθούμε στον Σ. Κόλλια.
Και όλοι όμως πρέπει να δεσμευτούμε πως θα διαφυλάξουμε την ελευθερία του λόγου , το δικαίωμα στην έκφραση , ακόμη και αν το θέμα ή συγκεκριμένες λέξεις μας ενοχλούν.
Η ανάπτυξη του τόπου μας και η διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας αφορούν όλους , και ιδιαίτερα εμάς που ασχολούμαστε με τα κοινά. Η προστασία της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς οφείλει σήμερα να είναι μέρος του αναπτυξιακού μοντέλου που προτείνουμε , μας αφορά και πάλι όλους – και δεν αποτελεί προνόμιο και προνομιακό πεδίο πολιτικής κανενός . Αφορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον μελετητή , αφορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον αιρετό άρχοντα , αγορά το ίδιο τον εργαζόμενο και τον οικολόγο.
Στον τόπο μας οφείλουμε να δώσουμε λύσεις και απαντήσεις ανάπτυξης που θα αντέξουν στο χρόνο , στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις , στις περιβαλλοντικές ανησυχίες, στο μοντέλο της βιώσιμης και με κοινωνική συναίνεση ανάπτυξης. Οι λύσεις και οι απαντήσεις ούτε με φόβο αντιμετωπίζονται , ούτε με καρτ ποσταλ που θυμίζουν χώρες μακρινές. Οι λύσεις και οι απαντήσεις θέλουν όλους εμάς να δούμε το αύριο , ακόμη και το «διαφορετικό» αύριο του καθενός μας , μέσα από κοινωνική διαβούλευση , με ρεαλιστικές λύσεις που θα εξυπηρετούν όχι τη στιγμή , το σήμερα , αλλά και τις γενιές που έρχονται..
Το δύσκολο είναι να συνθέσεις , όχι το να πας στα άκρα. Το δύσκολο – εκεί που θα ματώσεις , έχει να κάνει με το να πάρεις θέση , όχι να προσποιείσαι ότι δεν άκουσες ή ότι δεν σε αφορά. Τέλος , το δύσκολο είναι να δώσεις στα χρόνια που έρχονται ουσιαστική διέξοδο , με πολιτικούς και οικονομικούς όρους και ισονομία σε όλους , στους κτηνοτρόφους , στον αγροτουρισμό , στα μεταλλεία , στους ελαιοπαραγωγούς ,στους δασκάλους , στους εμπόρους , στη νέα γενιά που θα ζήσει στον τόπο αυτό .
Η Πολιτεία οφείλει να δει τον αναπτυξιακό χάρτη της Χώρας ξανά. Πότε θα θεσμοθετηθούν οι Φορείς διαχείρισης των περιοχών προστασίας; Πότε θα δούμε που θέλουμε τι , και πως ; Με ποιες κοινωνικές συμμαχίες θα αποφασίσουμε ; Η ανάπτυξη και η παραγωγή πλούτου και ευημερίας δεν είναι κάτι ουδέτερο , άχρωμο πολιτικά. Η ανάπτυξη και η παραγωγή πλούτου έχει να κάνει με την ταξική και περιφερειακή αναδιανομή , με τις ευκαιρίες και τους αποκλεισμούς που δημιουργεί , έχει να κάνει με τον κοινωνικό και οικονομικό «ισολογισμό» ανάπτυξης του κάθε τόπου.
Ρεαλιστικές απαντήσεις για την τύχη του τόπου μας και την αναδιανομή των ευκαιριών και της ευημερίας εντός νομού μπορούν να δώσουν μόνο όσοι κάνουν ένα βήμα μπροστά , ξεφύγουν από το φόβο , τη μιζέρια του κομματικού γραφείου – γραφείου προσωπικών και μόνο εξυπηρετήσεων.
Διάλογος , σύνθεση με κοινωνική συναίνεση θα είναι η μεθοδολογία της δουλειάς μας. Το δικαίωμα των γενιών που έρχονται σε ένα βιώσιμο και δίκαιο αύριο είναι ο στόχος μας.
Στον τόπο μας δεν θα επιτρέψουμε να πρυτανεύσει ο φόβος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου